Kalabalıklarda Kaybolmak: Selçuk Baran’ın Bir Solgun Adam Romanındaki Acı Tükeniş ve Yeniden Doğuş
Bazı yazarlar sessizliğin içinde kendilerini belli etmeden yol almayı tercih ederler. Kalabalıkların içinde kaybolan ve kendilerine sırtlarına dönen insanlara inat, derinden gelip sadece seyretmek isterler olanı biteni. Hayatları boyunca yaşadıkları dönemlere ve düşüncelere çok da aldırmadan kendi içlerindeki sanatı yaşatma telaşına düşerek, aldıkları yaralara rağmen direnirler çünkü iç sesleri onlar için en önemli ilham kaynağıdır, o ilhamın peşine düşüp insanları gözlemleyip tek tek içlerine çekip hikâyeleştirir, her olaydan bir yaşama uğraşı çıkartmayı bilirler kendilerince. Edebiyat gündemi onların çok da umurunda olmaz onlar kendi hikâyelerinin peşinde koşmayı tercih ederler işte o yazarlardan biri de kuşkusuz Selçuk Baran’dır. Selçuk Baran, kendi ritminde söylenilen şarkı gibi sizi içine alır ve siz farkına varmadan sizi ezgisiyle içine çeker. Tomris Uyar boşuna demez Selçuk Baran için ; ‘’ Coğrafya kitaplarının deyimiyle rejimi düzenli bir ırmaktır ama Anadolu’da olduğunda